kennen

kennen
{{kennen}}{{/term}}
[bekend zijn met] knowbe acquainted with
[geleerd hebben] know
[+ in] [raadplegen] consult
[herkennen] recognize, know
voorbeelden:
1   betere dagen gekend hebben have seen better days
     ik wil eerst de feiten kennen first I want to know the facts
     geen gevaar kennen be oblivious to danger
     je kent Jan toch wel! you must know John!
     geen medelijden kennen know no pity
     geen schaamte kennen have no shame
     de Engelse wet kent dat onderscheid niet English law does not make that distinction
     geen zorgen kennen be carefree
     zich doen kennen als prove/show oneself to be
     〈figuurlijk〉 laat je niet kennen ! give 'em hell!
     zich van zijn beste kant laten kennen show oneself at one's best
     〈figuurlijk〉 hij wilde zich niet laten kennen en deed toch mee he didn't want to be thought badly of and joined in
     iemand leren kennen get to know someone, make someone's acquaintance
     elkaar (beter) leren kennen become/get (better) acquainted, get to know each other (better)
     dat kennen we 〈algemeen〉 we know all about that; 〈ironisch〉 we've heard that one before
     ken je deze al? have you heard this one?
     ik ken haar al jaren I've known her for years
     zo ken ik je helemaal niet I've never known you like this before
     sinds ik jou ken … since I met you …
     dan ken je me nog niet you haven't seen anything yet
     dat kennen we hier niet we don't have that sort of thing here
     iemand van gezicht/van naam kennen know someone's face/someone by name
     hij kent de omgeving als zijn broekzak he knows the area like the back of his hand
     iemand door en door kennen know someone inside out
2   een taal kennen know/speak a language
     zijn vak kennen know one's job 〈ook figuurlijk〉
     ons kent ons we know what to expect
     iets van buiten/uit zijn hoofd kennen know something by heart
3   ik ben in deze zaak niet gekend I haven't been consulted in this matter
¶   te kennen geven dat … indicate that …
     een wens te kennen geven express a desire
     zijdelings te kennen geven intimate, hint

Van Dale Handwoordenboek Nederlands-Engels. 2015.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • Kennen — Kennen …   Deutsch Wörterbuch

  • Kennen — Kênnen, verb. irreg. neutr. Imperf. ich kannte; Conj. kennete; Mittelw. gekannt. Es bekommt das Hülfswort haben, erfordert allemahl die vierte Endung der Sache, und ist in einer doppelten Hauptbedeutung üblich. 1. Eine klare, besonders sinnliche… …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

  • kennen — V. (Grundstufe) mit jmdm., etw. bekannt sein Beispiel: Ich kenne dieses Wort nicht. Kollokation: jmdn. vom Sehen kennen kennen V. (Aufbaustufe) (immer mit einer Verneinung) etw. nie erfahren und deswegen nicht wissen, wie etw. ist Beispiele: Die… …   Extremes Deutsch

  • kennen — Vsw std. (9. Jh., bikennen 8. Jh.), mhd. kennen, ahd. kennen Stammwort. Meist in Präfigierungen (bi , ir ), as. (ant ) kennian aus g. * kann eja Vsw. kennen machen, kennenlernen , auch in gt. kannjan bekannt machen , anord. kenna bekannt machen,… …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • kennen — kennen: Mhd. kennen »erkennen; kennen«, ahd. (in Zusammensetzungen) chennan, got. kannjan »bekannt machen, kundtun«, aengl. cennan »kundtun, bestimmen, erklären«, schwed. känna »kundtun, unterweisen; erkennen; kennen« gehen auf germ. *kannjan… …   Das Herkunftswörterbuch

  • kennen — kennen, kennt, kannte, hat gekannt 1. Kennen Sie hier in der Nähe ein gemütliches Café? 2. Kennen Sie diese Frau? – Nein, leider nicht. 3. Kennen Sie Berlin? – Ja, eine tolle Stadt …   Deutsch-Test für Zuwanderer

  • kennen — [Basiswortschatz (Rating 1 1500)] Auch: • wissen • können Bsp.: • Ich kenne ihn nur dem Namen nach. • Ich wusste das richtige Wort nicht. • Ich weiß, dass du dich nicht gut orientieren kannst. • …   Deutsch Wörterbuch

  • kennen — obs. form of kenning n …   Useful english dictionary

  • kennen — drauf haben (umgangssprachlich); verstehen; überblicken; wissen; nachvollziehen; über Kenntnisse verfügen; Kontakt haben (zu jm.); (jm.) bekannt (sein) * * * ken|nen [ kɛnən], kannte, gekannt <itr.; hat: 1. Kenntnis von etwas h …   Universal-Lexikon

  • kennen — kẹn·nen; kannte, hat gekannt; [Vt] 1 jemanden / sich / etwas kennen (durch eigene Erfahrungen oder durch jemandes Hinweise) Informationen über jemanden / sich / etwas haben, besonders über die charakteristischen Eigenschaften <jemandes… …   Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache

  • Kennen — 1. Allen, die mich kennen und meinem Namen gönnen, denen gebe Gott, was sie mir gönnen. – Hertz, 16. Hausinschrift zwischen Kassel und Korbach. 2. Den man nicht kennt, dem folgt man nicht gern. – Henisch, 1171, 33; Petri, II, 79. 3. Der sich… …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”